ققنوس پرنده مقدس افسانه ای اساطیری ایرانی نماد جاودانگی و عمر دگر بار است . گویند ققنوس جفتی ندارد و هزار سال عمر کند و چون هزار سال بگذرد و عمرش به آخر آید هیزم بسیار جمع سازد و بر بالای آن نشیند و سرودن آغاز کند و مست گردد و بال برهم زند چنانکه آتشی از بال او بجهد و در هیزم افتد و خود با هیزم بسوزد و ازخاکسترش ققنوس دیگری متولد می شود . موسیقی را از آواز او دریافتهاند
کوه هزار کرمان ، مرتفعترین قله جنوب کشور است . نزدیک قله زیارتگاهی بصورت سنگ چینی مربعی شکل وجود دارد .که به زیارتگاه های الهه آناهیتا و الهه میترا ایرانیان باستان منصوب است.
آشیانه ققنوس که که در کتاب منطقالطیر شیخ عطار نیشاپوری توصیف شده است در باورهای فلسفی کهن به این مکان نسبت داده شده است شاید نام گذاری کوه هزار اشاره ای به عمر ققنوس باشد.
